رابطه همزیستی میکوریزی با عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم و آنزیم های خاک ریزوسفر شن (lonicera nummulariifolia) در رویشگاه چهارطاق اردل

قارچ های میکوریزی از اجزای حیاتی سیستم های پایدار خاک و گیاه اند و یکی از راهبردهای مناسب برای جنگلکاری و نهالکاری پایدار محسوب می شوند. تحقیق حاضر با هدف بررسی وضعیت همزیستی میکوریزی، فعالیت آنزیم های اسید و آلکالین فسفاتاز و عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم ریزوسفر گونه شن (lonicera nummulariifolia)  در رویشگاه چهارطاق اردل واقع در استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. بدین منظور از ریشه های پنج پایه از شن و خاک اطراف آنها در دو فصل بهار و پاییز نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که شن یک گیاه میکوریزی است. درصد کلنیزاسیون میکوریزی در بهار 2/90 و در پاییز 6/80 بود. همچنین فعالیت آنزیم های اسید و آلکالین فسفاتاز به ترتیب در بهار 59/240 و 85/392 و در پاییز 48/146 و 295 میکروگرم پارانیترو فنیل فسفات در گرم خاک بود. تمامی عناصر اندازه گیری شده در بهار مقادیر بیشتری نسبت به پاییز داشتند. ضریب همبستگی معنی داری بین فسفاتازهای خاک با نیتروژن کل و ماده آلی در بهار و آلکالین فسفاتاز و نیتروژن کل در پاییز وجود داشت. بالا بودن کلنیزاسیون میکوریز آربسکولار و فعالیت اسید فسفاتاز در بهار می تواند به دلیل شرایط مطلوب خاک و رشد ریشه های مویین گیاه در اوایل فصل رویشی باشد. با توجه به منشأ میکروبی فسفاتاز قلیایی، افزایش این آنزیم در بهار شاخصی برای افزایش کمی و کیفی میکروارگانیسم ها، افزایش معدنی شدن مواد آلی و ازدیاد مواد غذایی است. در مجموع، درصد چشمگیر کلنیزاسیون ریشه در شن، وابستگی این گونه را به همزیستی میکوریزایی نشان می دهد، بنابراین تأثیر این قارچ ها در نهالکاری با این گونه به خصوص در رویشگاه های تخریب یافته بسیار حیاتی است.